Гэтае рашэньне было прынятае ў адказ на, як сьцьвярджаецца, падрыхтоўку ЗША і краінамі Захаду інфраструктуры для аналягічнага ўзбраеньня.
У афіцыйным прэс-рэлізе МЗС РФ гаворыцца пра «зьнікненьне ўмоваў для захаваньня аднабаковага мараторыю».
Да 2019 году разьмяшчэньне ракетаў сярэдняй і меншай далёкасьці было абмежаванае дамовай паміж СССР і ЗША, якая дзейнічала з 1988 году.
У 2019 годзе ЗША паведамілі пра выхад з гэтай дамовы, заявіўшы, што адна з ракет для комплексаў «Іскандэр» парушае ягоныя ўмовы. Тады Масква ўвяла аднабаковы мараторый, паабяцаўшы не разьмяшчаць свае ракеты ў рэгіёнах, дзе гэта ня будзе рабіць NATO.
Сёлета 10 ліпеня на саміце NATO ў Вашынгтоне было абвешчана, што ЗША пачнуць разьмяшчаць у Нямеччыне дальнабойныя ўдарныя сыстэмы, у тым ліку гіпэргукавую зброю, у 2026 годзе.
У адказ на гэтыя пляны прэзыдэнт Расеі Ўладзімер Пуцін пры канцы ліпеня заявіў, што Масква будзе лічыць сябе свабоднай ад мараторыю, калі ЗША разьмесьцяць у Нямеччыне высокадакладныя ракетныя комплексы.
Ракеты сярэдняй і меншай далёкасьці — гэта балістычныя і крылатыя ракеты наземнага базаваньня, здольныя пераадольваць адлегласьць ад 500 да 5500 кілямэтраў і, як правіла, несьці ядзерны зарад. Узаемнае разгортваньне падобных ракетаў фактычна паўтарыла б сытуацыю пачатку 1980-х гадоў, калі ў Нямеччыне былі разьмешчаныя амэрыканскія ракеты «Пэршынг», а СССР, у сваю чаргу, пагражаў Заходняй Эўропе сваімі ракетамі сярэдняй далёкасьці, адзначае «Настоящее время».
Форум